بررسی رابطه بین انواع سبک‏های عمومی تصمیم‏گیری مدیران وسلامت سازمانی دراستانداری هرمزگان وفرمانداری‏های تابعه

هدف این تحقیق بررسی رابطه بین انواع سبک‏های عمومی تصمیم‏گیری مدیران(عقلایی، شهودی، وابستگی، آنی و اجتنابی) و سلامت سازمانی در سه سطح نهادی( یگانگی‏نهادی)،سطح اداری(نفوذ مدیر، ملاحظه‏گری، ساخت‏دهی و پشتیبانی منابع) و سطح فنی(تأکید علمی و روحیه)بوده‏است. جامعه آماری شامل کلیه مدیران میانی و پایه و کارکنان رسمی، پیمانی و قراردادی شاغل در استانداری هرمزگان و فرمانداری‏های تابعه است. که تعداد مدیران میانی و و پایه آن 97 نفر و تعداد کارکنان آن حدود 742 نفر است.که با استفاده از روش نمونه‏گیری تصادفی طبقه‏ای متناسب تعداد 78 مدیر و 255 نفر از کارکنان مورد پرسش قرار گرفتند.ابزار تحقیق شامل پرسشنامه44سوالی استاندارد سلامت سازمانی هوی و فیلدمن(1998) و پرسشنامه سبک‏های عمومی تصمیم‏گیری اسکات و بروس مشتمل بر 25 سوال بود. روایی این ابزارها پس از انجام مطالعات اولیه و تهیه چارچوب‏نظری تحقیق با استفاده از نظر متخصصان و اساتید راهنما و مشاور مورد تأیید قرار گرفت. و برای محاسبه پایایی آن‏ها روی نمونه 30 نفری از جامعه آماری اجرا و ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شد که برای پرسشنامه سلامت سازمانی 893/0 و برای پرسشنامه سبک‏های عمومی تصمیم‏گیری 862/0 بدست آمد. فرضیه‏های تحقیق پس از جمع‏آوری داده‏ها از طریق پرسشنامه‏های مذکور با استفاده از روش‏های آماری توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل و آزمون قرار گرفتند. به طور کلی نتایج نشان داد که: بین سبک‏های تصمیم‏گیری عقلایی، شهودی، و وابستگی و سلامت سازمانی رابطه مثبت و معنی‏داری وجود دارد. بین سبک‏های تصمیم‏گیری آنی و اجتنابی و سلامت سازمانی رابطه منفی و معنی‏داری وجود دارد. همچنین این نتایج به تفکیک در دو جامعه آماری استانداری هرمزگان و فرمانداری‏های تابعه نیز تأیید گردید. بین سبک تصمیم‏گیری عقلایی و سطوح اداری و نهادی سلامت سازمانی رابطه مثبت و معنی‏داری بدست آمد. بین سبک‏های تصمیم‏گیری شهودی و وابستگی و سطوح اداری و فنی سلامت سازمانی رابطه مثبت و معنی‏داری وجود دارد. بین سبک‏های تصمیم‏گیری آنی و اجتنابی و سطوح اداری، فنی و نهادی سلامت سازمانی رابطه منفی و معنی‏داری وجود دارد.